ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(1358 -1299 ق)، مدرس حوزه‏ى علمیه و نویسنده. در قم متولد شد. و پس از آن طى مقدمات به تهران آمد و در خدمت میرزا حسن آشتیانى شاگردى كرد. پس از آن در سال 1318 ق به نجف اشرف مهاجرت كرد و از محضر آیات عظام آنجا. آیت‏اللَّه خراسانى و آیت‏اللَّه یزدى كسب فیض كرد. در سال 1325 ق به سامرا و بعد از جنگ جهانى اول به كاظمین رفت. سپس از جانب آیت‏اللَّه میرزا محمد تقى شیرازى به كربلا احضار شد و پس از چندى سال توقف به قصد زیارت مشهد به ایران برگشت و تا اواخر دوران آیت‏اللَّه حایرى یزدى، در قم ساكن شد و حوزه‏ى درسى دایر كرد. ساختمان مسجد نو قم و پارك ملى قم را او تاسیس كرد. بعد از آیت‏اللَّه حایرى، ایشان را از حیث مقام علمیت و تقوا و زهد و صیانت نفس، شایسته زعامت حوزه‏ى علمیه‏ى قم مى‏دانستند. وى در پى كسالتى چندین ساله درگذشت و در حرم حضرت معصومه (س)، دفن شد. آثار او عبارتند از: «مختارات»؛ «حاشیه بر كفایه»؛ «رد وهابیه»؛ چندین كتاب در فقه و متفرقات.